
قطعنامه ۵۹۸
متن قطعنامه ۵۹۸
مورخ سی ام ژولای ۱۹۸۷[۱]
شورای امنیت،با تایید مجدد قطعنامه ۵۸۲(۱۹۸۶) و با ابراز نگرانی عمیق از اینکه علیرغم درخواست هایش برای آتش بس منازعه بین ایران ایران و عراق به شدت سابق و با تلفات شدید انسانی و تخریب مادی ادامه دارد و با ابراز تاسف از بمباران مراکر صرفا مسکونی و غیر نظامی و حملات به کشتیرانی بی طرف یا هماپیما های غیر نظامی و نقض قوانین بین المللی انسان دوستانه و دیگر قوانین ناظر بر درگیری های مسلحانه به ویژه کابرد سلاح های شیمیایی بر خلاف تعهدات پروتکل ۱۹۳۵ ژنو و با ابراز نگرانی عمیق نسبت به احتمال تشدید و گسترش بیشتر این منازعه و پذیرش این امر که باید تمامی اقدامات نظامی بین ایران و عراق خاتمه یابد و اینکه باید راه حلی جامع و عادلانه و شرافتمندانه و پایدار بیت ایران و عراق به دست آید و با یاد آوری مفاد منشور سازمان ملل متحد به ویژه تعهد همه دولت های عضو به حل اختلاف های بین المللی خود از راه مسالمت آمیز به نحوی که صلح و امنیت بین المللی و عدالت را به خطر نیاندازد و با یادآوری اینکه نزاع بین ایران و عراق صلح را نقض کرده است و شامل مواد ۳۹ و ۴۰ منشور سازمان می شود:
۱- شورا خواستار آن است که به عنوان یک قدم اولیه جهت حل و فصل این مناقشه از راه مذاکره ایران و عراق یک آتش بس فوری برقرار کنند و به تمامی عملیات نظامی خود در دریا ، زمین و هوا خاتمه داده و تمامی نیروهای خود را بی درنگ به مرزهای شناخته شده بین المللی باز گردانند.
۲- از دبیر کل می خواهد که یک تیم ناظر ملل متحد را برای بررسی ، تأیید و نظارت بر آتش بس و عقب نشینی نیروها اعزام نماید، همچنین از دبیر کل درخواست می نماید با مشورت طرفین، تدابیر لازم را اتخاذ نموده ، گزارش آن را به شورای امنیت ارائه نماید.
۳- شورا مصرانه می خواهد که اسرای جنگی آزاد شده و پس از قطع مخاصمات کنونی ، بر اساس کنوانسیون سوم ژنو ( ۱۲ اوت ۱۹۴۹ ) بدون تأخیر به کشورهای خود بازگردانده شوند.
۴- از ایران و عراق می خواهد با دبیر کل در اجرای این قطعنامه و در تلاش های میانجیگرانه برای حصول یک راه حل جامع،عادلانه و شرافتمندانه مورد قبول دو طرف در خصوص تمام موضوعات موجود و منطبق با اصول مندرج در منشور سازمان ملل متحد همکاریی کنند.
۵- از تمام کشور های دیگر می خواهد که حداکثر خویشتنداری را مبذول دارند و از هر گونه اقدامی که می تواند منجر به تشدید و گسترش بیشتر منازعه گردد، احتزاز کنند و بیدن ترتیب اجرای قطعنامه حاضر را تسهیل کنند.
۶- از دبیر کل درخواست می کند که با مشورت با ایران و عراق، مساله تفویض اختیار به یک هیات بی طرف برای تحقیق راجع به مسئولیت منازعه را بررسی کند و در اسرع وقت به شورای امنیت گزارش دهد.
۷- با اعتراف به ابعاد خسارات وارده در خلال منازعه و احتیاج به تلاش های بازسازی . کمک های بین المللی مناسب به ویژه در هنگام توقف جنگ، از دبیر کل انتظار دارد در این رابطه، هیاتی از کارشناسان اجرای تحقیق درباره مساله بازسازی اعزام و گزارش آن را به شورا ارائه دهد.
۸- شورا همچنین از دبیر کل می خواهد که از طریق مشورت با ایران و عراق و سایر کشور های منطقه تدابیر لازم را برای تقویت امنیت و ثبات منطقه بررسی کند.
۹- از دبیر کل خواسته می شود که شورای امنیت را از روند اجرای این قطعنامه مطلع سازد.
:: موضوعات مرتبط: تاریخ جنگ ایران و عراق
:: برچسبها: قطعنامه ۵۹۸
قطعنامه شماره 598 در 29 تیر ماه 1366 برابر با 20 ژوئیه july) 1987) پس از عملیات مهم کربلای 5 و سقوط هواپیمای مسافربری ایران توسط ناو امریکا در خلیج فارس در منطقه شلمچه و شرق بصره به اتفاق آرا به تصویب رسید.این قطعنامه تا حدودی نسبت به قطعنامه های قبلی خواسته های ایران را برآورده میکرد.این قطعنامه یک سال پس از صدور یعنی در تاریخ 27 تیرماه 1367 توسط امام پذیرفته شد.
متن قطعنامه ۵۹۸
مورخ سی ام ژولای ۱۹۸۷[۱]
شورای امنیت،با تایید مجدد قطعنامه ۵۸۲(۱۹۸۶) و با ابراز نگرانی عمیق از اینکه علیرغم درخواست هایش برای آتش بس منازعه بین ایران ایران و عراق به شدت سابق و با تلفات شدید انسانی و تخریب مادی ادامه دارد و با ابراز تاسف از بمباران مراکر صرفا مسکونی و غیر نظامی و حملات به کشتیرانی بی طرف یا هماپیما های غیر نظامی و نقض قوانین بین المللی انسان دوستانه و دیگر قوانین ناظر بر درگیری های مسلحانه به ویژه کابرد سلاح های شیمیایی بر خلاف تعهدات پروتکل ۱۹۳۵ ژنو و با ابراز نگرانی عمیق نسبت به احتمال تشدید و گسترش بیشتر این منازعه و پذیرش این امر که باید تمامی اقدامات نظامی بین ایران و عراق خاتمه یابد و اینکه باید راه حلی جامع و عادلانه و شرافتمندانه و پایدار بیت ایران و عراق به دست آید و با یاد آوری مفاد منشور سازمان ملل متحد به ویژه تعهد همه دولت های عضو به حل اختلاف های بین المللی خود از راه مسالمت آمیز به نحوی که صلح و امنیت بین المللی و عدالت را به خطر نیاندازد و با یادآوری اینکه نزاع بین ایران و عراق صلح را نقض کرده است و شامل مواد ۳۹ و ۴۰ منشور سازمان می شود:
۱- شورا خواستار آن است که به عنوان یک قدم اولیه جهت حل و فصل این مناقشه از راه مذاکره ایران و عراق یک آتش بس فوری برقرار کنند و به تمامی عملیات نظامی خود در دریا ، زمین و هوا خاتمه داده و تمامی نیروهای خود را بی درنگ به مرزهای شناخته شده بین المللی باز گردانند.
۲- از دبیر کل می خواهد که یک تیم ناظر ملل متحد را برای بررسی ، تأیید و نظارت بر آتش بس و عقب نشینی نیروها اعزام نماید، همچنین از دبیر کل درخواست می نماید با مشورت طرفین، تدابیر لازم را اتخاذ نموده ، گزارش آن را به شورای امنیت ارائه نماید.
۳- شورا مصرانه می خواهد که اسرای جنگی آزاد شده و پس از قطع مخاصمات کنونی ، بر اساس کنوانسیون سوم ژنو ( ۱۲ اوت ۱۹۴۹ ) بدون تأخیر به کشورهای خود بازگردانده شوند.
۴- از ایران و عراق می خواهد با دبیر کل در اجرای این قطعنامه و در تلاش های میانجیگرانه برای حصول یک راه حل جامع،عادلانه و شرافتمندانه مورد قبول دو طرف در خصوص تمام موضوعات موجود و منطبق با اصول مندرج در منشور سازمان ملل متحد همکاریی کنند.
۵- از تمام کشور های دیگر می خواهد که حداکثر خویشتنداری را مبذول دارند و از هر گونه اقدامی که می تواند منجر به تشدید و گسترش بیشتر منازعه گردد، احتزاز کنند و بیدن ترتیب اجرای قطعنامه حاضر را تسهیل کنند.
۶- از دبیر کل درخواست می کند که با مشورت با ایران و عراق، مساله تفویض اختیار به یک هیات بی طرف برای تحقیق راجع به مسئولیت منازعه را بررسی کند و در اسرع وقت به شورای امنیت گزارش دهد.
۷- با اعتراف به ابعاد خسارات وارده در خلال منازعه و احتیاج به تلاش های بازسازی . کمک های بین المللی مناسب به ویژه در هنگام توقف جنگ، از دبیر کل انتظار دارد در این رابطه، هیاتی از کارشناسان اجرای تحقیق درباره مساله بازسازی اعزام و گزارش آن را به شورا ارائه دهد.
۸- شورا همچنین از دبیر کل می خواهد که از طریق مشورت با ایران و عراق و سایر کشور های منطقه تدابیر لازم را برای تقویت امنیت و ثبات منطقه بررسی کند.
۹- از دبیر کل خواسته می شود که شورای امنیت را از روند اجرای این قطعنامه مطلع سازد.
۱۰- شورا مصمم است برای بررسی اقدامات بیشتر جهت رعایت و اجرای این قطعنامه در صورت ضرورت،جلسات دیگری را مجددا تشکیل دهد.
منبع: عملکرد شورای امنیت در جنگ عراق و ایران
نوشته: حمد عبدالعزیز الکواری ترجمه: محمد علی عسگری
منبع:
:: موضوعات مرتبط: تاریخ جنگ ایران و عراق
:: برچسبها: قطعنامه ۵۹۸
