ن : محمد نصر
قطعنامه ۵۸۸
قطعنامه شماره 588 در 16 مهر 1365 مصادف با 8 اکتبر 1986 به اتفاق آر تصویب شد.
متن قطعنامه ۵۸۸
مورخ دوم اکتبر ۱۹۸۶[۱]
شورای امنیت با توجه به مساله تحت عنوان(وضعیت ایران و عراق) و با توجه به اینکه خود را از بیش از شش سال پیش این موضوع را تحت نظر داشته و درباره آن تصمیماتی گرفته است، و ناراحتی شدید شورا به خاطر طولانی شدن و تشدید این نزاع که خسارت های جانی و مالی بسیاری را به بار آورده و صلح و امنیت بین المللی را در معرض خطر قرار می دهد و با اشاره به تعهد دولت های عضو مبنی بر اینکه در روابط بین المللی خود از زور استفاده نکنند یا علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هیچ کشوری از زور استفاده نکنند به نحوی که با اهداف سازمان ملل متحد تناقض داشته باشد و با اشاره به احکام منشور سازمان ملل متحد و به طور ویژه به اینکه تمام دولت های عضو متعهد شده اند منازعات خود را با روش های مسالمت آمیز و به نحوی حل کنند که صلح و عدالت و امنیت بین المللی را در معرض خطر قرار ندهد و با اشاره به اینکه دولت های عضو به موجب منشور سازمان مسئولیت اصلی حفظ صلح و امنیت بین المللی را به شورای امنیت سپردهاند و به این منظور با پذیرش راه حل شورای امنیت توافق کرده اند و با تقدیر از تلاش دبیر کل برای دست یابی به راه حلی مسالمت آمیز برای این نزاع؛
۱- از جمهوری اسلامی ایران و عراق می خواهد که به طور کامل و بدون درنگ قطعنامه ۵۸۳(۱۹۸۳) را که در تاریخ بیست و چهارم فوریه ۱۹۸۶ تصویب شد اجرا کنند.
۲- از دبیر کل انتظار دارد که تلاش های خود را برای اجرای این قطعنامه در نزد طرفین افزایش داده و در موعدی که حداکثر سی ام نوامبر ۱۹۸۶ خواهد بود به شورای امنیت گزارش دهد.
۳- شورا تصمیم می گیرد یکبار دیگر در مورد گزارش دبیر کل و شرایط ایجاد صلح دائم بین دو کشور بر اساس منشور سازمان و اصول عدالت و قانون بین المللی،نشستی برگزار کند.
این قطعنامه در جلسه ۳۷۱۳ تصویب شد.
قطعنامه شماره 588 در 16 مهر 1365 مصادف با 8 اکتبر 1986 به اتفاق آر تصویب شد.
متن قطعنامه ۵۸۸
مورخ دوم اکتبر ۱۹۸۶[۱]
شورای امنیت با توجه به مساله تحت عنوان(وضعیت ایران و عراق) و با توجه به اینکه خود را از بیش از شش سال پیش این موضوع را تحت نظر داشته و درباره آن تصمیماتی گرفته است، و ناراحتی شدید شورا به خاطر طولانی شدن و تشدید این نزاع که خسارت های جانی و مالی بسیاری را به بار آورده و صلح و امنیت بین المللی را در معرض خطر قرار می دهد و با اشاره به تعهد دولت های عضو مبنی بر اینکه در روابط بین المللی خود از زور استفاده نکنند یا علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هیچ کشوری از زور استفاده نکنند به نحوی که با اهداف سازمان ملل متحد تناقض داشته باشد و با اشاره به احکام منشور سازمان ملل متحد و به طور ویژه به اینکه تمام دولت های عضو متعهد شده اند منازعات خود را با روش های مسالمت آمیز و به نحوی حل کنند که صلح و عدالت و امنیت بین المللی را در معرض خطر قرار ندهد و با اشاره به اینکه دولت های عضو به موجب منشور سازمان مسئولیت اصلی حفظ صلح و امنیت بین المللی را به شورای امنیت سپردهاند و به این منظور با پذیرش راه حل شورای امنیت توافق کرده اند و با تقدیر از تلاش دبیر کل برای دست یابی به راه حلی مسالمت آمیز برای این نزاع؛
۱- از جمهوری اسلامی ایران و عراق می خواهد که به طور کامل و بدون درنگ قطعنامه ۵۸۳(۱۹۸۳) را که در تاریخ بیست و چهارم فوریه ۱۹۸۶ تصویب شد اجرا کنند.
۲- از دبیر کل انتظار دارد که تلاش های خود را برای اجرای این قطعنامه در نزد طرفین افزایش داده و در موعدی که حداکثر سی ام نوامبر ۱۹۸۶ خواهد بود به شورای امنیت گزارش دهد.
۳- شورا تصمیم می گیرد یکبار دیگر در مورد گزارش دبیر کل و شرایط ایجاد صلح دائم بین دو کشور بر اساس منشور سازمان و اصول عدالت و قانون بین المللی،نشستی برگزار کند.
این قطعنامه در جلسه ۳۷۱۳ تصویب شد.
منبع: عملکرد شورای امنیت در جنگ عراق و ایران
نوشته: حمد عبدالعزیز الکواری ترجمه: محمد علی عسگری
منبع:
:: موضوعات مرتبط: تاریخ جنگ ایران و عراق
:: برچسب‌ها: قطعنامه ۵۸۸
