ن : محمد نصر
قطعنامه شماره 522 در 12 مهر 1361 مصادف با 4 اکتبر 1982 پس از ورود ایران به خاک عراق در عملیاتهای رمضان در پی استراتژی ایران به نام تنبیه متجاوز به اتفاق آرا به تصویب رسید.
متن قطعنامه ۵۲۲
مورخ ۴ اكتبر ۱۹۸۲[۱]
شوراي امنيت ، با نگاه دوباره به موضوع وضعيت بين ايران و عراق، و با محكوم كردن ادامه و تشديد نزاع بين دو كشور و خسارت‌هاي جاني و مالي سنگيني كه بر جاي گذاشت، موضوعي كه صلح و امنيت بينالمللي را در معرض خطر قرار مي‌دهد، و با تاكيد دوباره بر اين مساله كه لازمه بازگشت صلح و امنيت به منطقه، وفاداري تمام كشورهاي عضو به تعهداتشان به موجب منشور سازمان ملل متحد است، و با اشاره به قطعنامه ۴۷۹(۱۹۸۰) كه در تاريخ بيست و هشتم سپتامبر ۱۹۸۰ به صورت اجماع تصويب شد و نيز بيانيه رئيس شورا در تاريخ پنجم نوامبر ۱۹۸۰ (S/14244)، و با اشاره به قطعنامه ۵۱۴(۱۹۸۲) كه در تاريخ دوازدهم ژولاي ۱۹۸۲ تصويب شد و بيانيه رئيس شورا در تاريخ پانزدهم ژولاي ۱۹۸۲(S/15296) و با آگاهي از گزارش دبير كل مورخ ۱۵ ژولاي ۱۹۸۲، (S/15293)؛
۱- شورا يك‌بار ديگر به صورت فوري خواستار آتش‌بس و پايان دادن به تمام عمليات نظامي است.
۲- دوباره خواستار عقب‌نشيني نيروها به مرزهاي شناخته شده بينالمللي است.
۳- با استقبال از اينكه يكي از طرفين آمادگي خود را براي اجراي قطعنامه ۵۱۴(۱۹۸۲) اعلام كرده، از طرف ديگر هم مي‌خواهد كه به همين شيوه عمل كند.
۴- شورا تاكيد مي‌كند بايد بدون تاخير بيشتر، ناظران سازمان ملل را براي تحقيق درباره آتش‌بس و عقب‌نشيني نيروها فرستاد تا بر اين موضوع نظارت داشته باشند.
۵- شورا دوباره تاکید می کند که تلاش های مینجیگرانه جاری با اصرار باید ادامه داشته باشد.
۶- شورا دوباره برخواست خود تاکید داشته و از تمام کشورها می خواهد هرگونه ...
منبع: عملکرد شورای امنیت در جنگ عراق و ایران
نوشته: حمد عبدالعزیز الکواری ترجمه: محمد علی عسگری
منبع:
:: موضوعات مرتبط: تاریخ جنگ ایران و عراق
:: برچسب‌ها: قطعنامه ۵۲۲
